هفته گذشته ۵۷ نماینده مجلس طرحی یک فوریتی با عنوان ” رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشور” را ارائه کرده‌اند که به موجب آن آموزش تمامی زبان‌های انگلیسی و غیر انگلیسی اختیاری و از محیط مدرسه خارج و به آموزشگاه‌های آزاد سپرده میشود.
در مقدمه این طرح به ضروری نبودن تعلیم زبان خارجی به دانش‌آموزانی که قصد ادامه تحصیل در دانشگاه ندارند، اشاره و استدلال شده است که آموختن زبان خارجی به این دانش‌آموزان به افت تحصیلی آنها منجر میشود. دلیل بعدی که نمایندگان امضاکننده این طرح به آن اشاره می‌کنند، ناکارآمدی مدارس در آموزش زبان خارجی است. آنها معتقدند که آموزش زبان در مدارس نسبت به آموزش در آموزشگاه‌های آزاد زبان کمتر موفقیت‌آمیز بوده و بهتر است که آموزش تمامی زبان‌های انگلیسی و غیر انگلیسی از محیط مدرسه خارج و از طریق آموزشگاه‌های آزاد انجام شود.
در ماده سوم این قانون تاکید شده که پس از تصویب این طرح در مجلس، آموزش زبان فقط در مقطع دبیرستان و آن هم در بیرون از مدرسه و در آموزشگاه‌های آزاد انجام شود و هزینه آن نیز بر عهده دانش‌آموزان خواهد بود. آموزش و پرورش نیز فقط نقش نظارتی در تعیین سطوح قیمتی ارائه خدمات آموزشی در آموزشگاه‌های آزاد را بر عهده خواهد داشت. دانش‌آموزان که قادر به تامین هزینه نیستند طبق تبصره یک ماده دو همین طرح بورسیه می‌شوند.
ابراهیم سحرخیز، معاون اسبق آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش به آسیب شناسی این طرح پرداخت و در این باره به ایسنا گفت: طرح حذف آموزش زبان انگلیسی از برنامه مدارس، طرح پخته‌ای نیست و آسیب‌های جدی به همراه دارد. از نمایندگانی که برخی در کمیسیون آموزش هستند و سبقه آموزش و پرورشی دارند تعجب می‌کنم!
سحرخیز افزود: لازم است در شورای عالی آموزش و پرورش و سایر نهادهای ذیربط این بحث مطرح و ضمن استخراج ریشه‌ای مشکلات، شیوه‌های تدریس و ارزشیابی زبان انگلیسی مورد بازنگری قرار بگیرند. به عنوان مثال باید به جای تاکید بر روی دستور زبان، روی خواندن و مهارت‌های شنیداری و گفتاری تمرکز کنیم، تراکم کلاس را کاهش دهیم و یا اگر متون دارای اشکال هستند آنها را اصلاح کنیم. البته سازمان پژوهش در دوره قبلی اعلام کرده بود که در متون درسی زبان انگلیسی تغییر رویکرد داده است. باید شیوه ارزشیابی نیز بارزتر دیده شود و علاوه بر آزمون کتبی، آزمون شفاهی نیز داشته باشیم.
معاون اسبق آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش ضمن هشدار نسبت به تبعات این طرح نظیر مدرک فروشی و خروج از دایره عدالت آموزشی بویژه در مناطق محروم اظهار کرد: اگر این اتفاق بیافتد مدرک فروشی و نمره فروشی رواج می‌یابد. در میان آموزشگاه‌های زبان سطح کشور، چند آموزشگاه موفق بیشتر نداریم؛ هرچند پول‌های خوبی هم خرج میشود ولی همه زبان آموزان به توانمندی لازم نمی‌رسند.
سحرخیز ادامه داد: چه بسا دانشجویانی هم داریم که تا دکترا می‌خوانند اما هنوز برای شرکت در آزمون‌هایی چون تافل مشکل دارند و چندین نوبت امتحان می‌دهند اما پذیرفته نمی شوند. آیا در دوره تحصیلات تکمیلی هم باید زبان را حذف کنیم؟ در مجموع می پذیریم که شیوه‌های یاددهی یادگیری اشکال دارد که باید اصلاح شوند.
وی همچنین به دانش آموزان مناطق کمتر برخوردار اشاره کرد و گفت: در مناطق محروم که معلم برای آموزش زبان نداریم و بعضا یک معلم همه دروس را تدریس می‌کند؛ با سپردن آموزش زبان به آموزشگاه ها تکلیف چه میشود؟ آیا قرار است زبان انگلیسی از کنکور هم حذف شود؟ اگر زبان از کنکور حذف نشود تکلیف دانش آموزان کمتر برخوردار که از بی عدالتی رنج می‌برند چه خواهد بود؟
منبع: ایسنا
