سالمندی درکشور تایلند
جوامع آسیایی سالخورده هستند، به خصوص کشور تایلند که به سرعت در حال پیر شدن است. درحال حاضر، بیش از ۱۰ درصد از جمعیت تایلند (بیش از ۷ میلیون نفر) دارای سن ۶۵ سال یا بیشتر هستند. طی بررسی‌های صورت‌گرفته پیش‌بینی شده که تا سال ۲۰۴۰ میلادی، ۱۷ میلیون تایلندی بالاتر از سن ۶۵ سال سن داشته باشند که در این صورت بیش از یک چهارم جمعیت کشور تایلند را تشکیل خواهند داد. درحال حاضر، کشورهای تایلند و چین بیشترین تعداد سالمندان را در منطقه آسیا و اقیانوسیه دارند.
سالمندی در کشور تایلند در نتیجه افزایش امید به زندگی، طولانی‌تر است. طول عمر طولانی افراد و نرخ باروری بسیار پایین از جمله چالش‌های کشور تایلند است. با این حال، هر موفقیتی چالش جدیدی را به ارمغان می‌آورد که سالمندی نیز از این قاعده مستثنی نیست. به عنوان مثال انتظار می‌رود که تا سال ۲۰۴۰ اندازه جمعیت در سن کار در کشور تایلند کمتر از ۱۰ درصد شود؛ همچنین رشد آتی و بهبود استانداردهای زندگی تا حد زیادی منجر به افزایش بهره‌وری خواهد شد. علاوه بر آن، خانواده‌های تحت سرپرستی سالمندان بسیار فقیر هستند و اکثر آنها توسط طرح‌های بازنشستگی رسمی تحت پوشش قرار نگرفته‌اند.
کشور تایلند و بسیاری از کشورهای در حال توسعه آسیایی قبل از اینکه ثروتمند شوند، سالمند خواهند شد. از عوامل بالقوه دولتی این است که در رسیدن سریع جمعیت به سالمندی، مدیریت محدودتری نسبت به کشورهای توسعه یافته امروزی صورت می‌گیرد، در حالی‌که جمعیت در سن کار هنوز در حال رشد هستند و در همان زمان انتظارات مردم تایلند بسیار بالا است. در بررسی‌های اخیر در سراسر آسیا، دو سوم مردم تایلند انتظار دارند که دولت در سنین سالمندی از آنها حمایت مالی کند. حال کشورهای سالمند نظیر تایلند چه اقداماتی می‌توانند برای جلوگیری از سالمندشدن جمعیت خود انجام دهند؟
گام اول به رسمیت شناختن این است که پیری با سرعت، تنها در مورد سالمندان نیست و می‌تواند به هرکسی مرتبط باشد. گام دوم، در نظرگرفتن طیف گسترده‌ای از سیاست‌های اصلاحات و تغییرات رفتاری برای رسیدگی به چالش‌ها است. گام سوم، در نظر گرفتن اصلاحات مورد نیاز برای ایجاد اطمینان از این است که نظام‌های تأمین اجتماعی، بهداشت و مراقبت‌های طولانی‌مدت، دامنه پوشش خود را گسترش داده و حمایت‌های مالی کافی برای سالمندان وجود خواهد داشت.
تجربیات کشورهای ثروتمند در آسیا و سایر نقاط جهان، نشان‌دهنده این است که این‌گونه جوامع، زمانی را برای رسیدگی به مسئله پیری جمعیت جامعه خود اختصاص می‌دهند. به عنوان مثال کشور تایلند نیاز دارد تا سن بازنشستگی خود را در راستای امید به زندگی افزایش دهد و افزایش هر دوی آنها منجر به مشارکت نیروی کار شده و هزینه‌های عمومی را حفظ می‌کند که این مسئله برای کشور تایلند که با پیری جمعیت مواجه شده، بسیار حائز اهمیت است. همانگونه که مطرح شد، در کشور تایلند بسیاری از افراد دارای زندگی طولانی هستند و سن کار افراد حتی فراتر از سن کار معمولی تعریف‌شده در سازمان بین‌المللی کار (۶۴ سال) است. هنگامی‌که دولت به مسئله پیری جمعیت رسیدگی می‌کند، سیستم بهداشت و درمان کشور تایلند اصلاحاتی نظیر اینکه چگونه خدمات درمانی را پرداخت کنیم که کشور در موقعیت بهتری قرار گیرد را مدنظر قرار داده و همواره تلاش می‌کند با وجود افزایش سن جمعیت، نیازهای بهداشتی و درمانی را به خوبی مدیریت کند. همچنین با در نظرگرفتن حقوق بازنشستگی اجتماعی، حمایت‌های مالی گوناگونی را از سالمندان به عمل می‌آورد.
