دکترابراهیم شیخ
امروزه پایداری صندوق ها یکی از استراتژیهای مهم در صندوقهای بیمه ای و بازنشستگی در دنیا محسوب می شود. از آنجایی که ماهیت یک صندوق اقتصادی و سرمایه گذاری است، این دسته از صندوق ها برای دستیابی به چنین هدفی، تلاش می کنند تا ضمن انجام یک سرمایه گذاری درست و هوشمندانه، سودآوری و بازدهی بالایی آن را نیز مورد نظر قرار می دهند. اما صندوقهای جهانی در کنار اجرای سرمایه گذاریهای خود، به مسائل دیگری نیز توجه ویژه می کنند
مدیریت ریسک یکی از این سیاست ها است. دومین مساله، اهمیت فناوری اطالعات و ارتباطات است که امروز به نام هوشمندسازی سازمان شناخته می شود. همچنین وجود برنامه ریزی استراتژیک بسیار قوی در صندوق ها، محاسبات بیمه ای و اکچوئری دقیق و مستمر، توجه ویژه به امور حقوقی و سایر فعالیت هایی چون خدمات و رسیدگی به امور مشتریان و یا پاسخگویی درست از جمله مسائلی است که مدنظر صندوقهای بیمه ای در جهان قرار می گیرد. در بررسی ها و مطالعات گسترده و عمیقی که در <<پروژه بازنگری ساختار سازمانی صندوق بازنشستگی کشوری>> صورت گرفت، مشخص شد که صندوق بازنشستگی کشوری بر روی منحنی عمر خود در شرایط افول قرار گرفته است. به این معنی که این صندوق دچار بحران ها و مشکلاتی شده است که در ایجاد آن شرایط محیطی مثل قوانین و مقررات بالادستی و یا سیاستهای سایر سازمان ها و دستگاه ها اثرگذار بوده است. در این زمینه، شرایط کلان اقتصادی کشور، ناکارآمدی ساختار و نظام بیمه ای بازنشستگی و تأمین اجتماعی، انفعال در برخورد با نهادهای قانون گذار و سایر موارد بی تاثیر نبوده اند. از نظر نخبگان، شاید تصویب قوانین و مقررات بالادستی، عدم اجرای برنامه ریزی استراتژیک، نبود مدیریت درست منابع انسانی، نبود سرمایه گذاری کافی، بازده نبودن سرمایه گذاری ها، نبود متولی مشخص در محاسبات اکچوئری و عدم مدیریت بهینه منابع از جمله چالشهای اساسی صندوق بازنشستگی محسوب می شود، اما بررسی ها و مطالعات میدانی نشان می دهد که اتفاقات امیدوارکننده ای که طی دو سال اخیر در سطح صندوق شکل گرفته و نمودار عمر رو به افول سازمان، دچار تحولاتی شده که امید به آینده را میان نخبگان امر و مدیران صندوق ایجاد کرده است. شیب نموداری که به تدریج در حال چرخش به سمت بالا است و حرکت رو به رشدی را نشان می دهد. همین امر نشان می دهد که می توان با تغییراتی در سیاست ها و اجرای یک برنامه ریزی استراتژیک قوی آینده مثبتی را در صندوق شاهد بود. تقویت هرم مدیریتی و ایجاد یک مدیریت استراتژیک قوی، تقویت شعبه ها و نمایندگی ها به ویژه در سطح استان ها، انجام محاسبات بیمه ای دقیق و مدیریت ریسک، هوشمندسازی سازمان و انجام حسابرسی داخلی، برون سپاری فعالیتهای غیرضروری برای چابک سازی سازمان، تقویت معاونت سرمایه گذاری و اقتصادی به عنوان یک حوزه اصلی و نیرومند در صندوق، اثرگذاری بر تصمیم گیریهای کالن و تقویت حوزه حقوقی صندوق، تقویت حوزه منابع انسانی با رویکرد رشد و یادگیری و در نهایت به روزآوری عناوین و فعالیتهای صندوق از جمله راهکارهایی است که می تواند در ساختارسازی مجدد سازمانی در صندوق بازنشستگی کشوری موثر و مفید باشد.خوشبختانه با رویکرد جدید مدیریت این صندوق، می توان به تحقق آن که در نهایت منجر به ارائه خدمات بهتر به بازنشستگان کشوری می شود، امیدوار بود.
