وقتی بازنشسته ها از تورم عقب افتادند
عمده مشکلات معیشتی امروز مستمری بگیران صندوق ها را می توان ناشی از دوره ای دانست که میزان افزایش حقوق بازنشستگان از نرخ تورم سالانه کشور عقب افتاد. به طور مشخص از سال ۱۳۸۶ که نرخ تورم ۱۸.۴ درصد گزارش شد و افزایش حقوق بازنشستگان کشوری ۱۰ درصد بود این روند آغاز شد. در سال بعد اوضاع بدتر شد. تورم ۲۵.۴ درصد و افزایش حقوق همان ۱۰درصد. در سال ۸۸ تورم تا ۱۰.۸ درصد کاهش یافت تا فاصله بیشتر از قبل نشود اما از سال ۸۹ که اوضاع اقتصادی بدتر شد بازهم این فاصله افزایش پیدا کرد تا جایی که تورم در سال ۹۲ به ۳۴.۷ درصد رسید. در این سال حقوق بازنشستگان کشوری ۲۵ درصد اضافه شد اما همچنان ۹.۷ درصد از تورم عقب بود. از این سال تورم شیب نزولی به خود گرفت و حقوق ها تقریبا هم طراز با نرخ تورم تعیین شد. مشکل اما اینجاست فاصله ای که در سال های قبل ایجاد شده به این سادگی قابل جبران نیست و هنوز مستمری بگیران صندوق مشکلات انباشته از سال های قبل را در زندگی خود لمس می کنند. صندوق هم منابع لازم برای جبران این خلا به وجود آمده را در اختیار ندارد. صندوق بازنشستگی کشوری باید هر ماه به یک میلیون و ۲۸۰ هزار نفر مستمری پرداخت کند یعنی رقمی حدود هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان. سالانه ۶۰۰ میلیارد تومان هم صرف بیمه تکمیلی افراد تحت پوشش صندوق می شود.
منبع: ویژه نامه هفت صبح، شماره ۳۱، صفحه ۱۳
